Maandag 7 januari 2019 Naar Morella.

Vandaag rijden we 120 kilometer richting de kust, door een prachtig ruig bergachtig landschap met hier en daar uitgestrekte olijfgaarden. De weg is zeer rustig en voordat we de hoogste pas (Torre de Miró 1204 meter) overgaan verlaten we Arragón en zijn in Valenciana. Er wordt hier een spiksplinternieuwe weg aangelegd, pal naast de oude. Rond een uur of 1 zijn we in Morella, waar we na een ritje door het Middeleeuwse stadje en langs de stadsmuren de camperplaats 1.5 km buiten de stad vinden. We lunchen eerst en trekken dan de wandelschoenen aan. We verwachten wat klimwerk zo te zien aan de locatie. We struinen kriskras door de straatjes naar boven, alleen blijkt het kasteel vandaag gesloten. Via een achterpoort eruit en langs 2 geocaches die we beide moeiteloos vinden. We zien een 5 tal gieren vlak boven onze hoofden rondcirkelen… een prachtig gezicht en voor Nart natuurlijk een Top-fotomoment! Tegen kwart voor 5 zijn we terug bij de camper. We verwachten dat het vannacht aan de frisse kant zal zijn: we zijn immers op bijna 1000 meter hoogte.

Dinsdag 8 januari 2019 Naar de camping in Peñiscola

Inderdaad: de ijsbloemen stonden op de ramen vanochtend! Maar al snel is alles opgewarmd door de zon. We stippelen de route uit naar de kust en kiezen voor camping Los Pinos in Peñiscola. We rijden door een opnieuw ruig berglandschap en zien de eerste bloeiende amandelboom en sinaasappelboomgaarden. In Benícarlo doen we boodschappen en vinden de camping via een omweg vanwege een wegopbreking. We checken in en na een zonnige lunch buiten naast de camper gaat de was in de wasmachine en een uurtje later hangt ie te drogen. Het is best druk op de camping, vooral veel Nederlanders. ’s Avonds eten we wat in het restaurant; Nart een visschotel en ik een pizza, met een flesje witte wijn erbij…

Woensdag 9 januari 2019 Bezoek aan Peñiscola.

Een aanzienlijk warmere nacht! We doen vanochtend lekker rustig aan. Nog een wasje in de machine en wat poetswerk. Na de lunch stappen we op voor een wandeling naar Peñiscola. De weg tussen het centrum en de camping ligt open want er wordt een rotonde aangelegd. We kruipen onder afzetlint door en stappen over wegblokkades. Via de nogal drukke weg komen we de stad in. Eerst het strand langs en via de vissershaven naar boven. Het oude centrum ligt op een schiereilandje rondom het kasteel van Papa Luna en de vuurtoren. We vinden de antwoorden op een earthcache bij “El Bufador”, een zgn. blowhole. Op diverse punten zijn mooie uitzichten. Het is erg rustig en bijna alle barretjes zijn dicht. Via de andere kant (het noordstrand) zoeken we een leukere weg terug nadat we nog even bij het toeristenkantoor zijn binnen gelopen voor wat info over het aangrenzende natuurpark. Het is vandaag nogal stormachtig maar wel zonnig! Terug op de camping is de zon bijna onder en te fris om nog buiten te zitten. We zoeken uit hoe de nieuwe camera van Nart verbinding kan maken met mijn smartphone en tenslotte lukt het om foto’s op mijn mobiel binnen te halen. Zo kan ik makkelijk via whatsapp foto’s delen, wat ik dan ook meteen uitprobeer met de foto van Groeten uit….

Donderdag 10 januari 2019 Wandeling door Parc Natural de la Serra d’Irta

Na uitgebreid douchen, ontbijt en andere huishoudelijke noodzakelijkheden rijden we ruim na elven de camping af. We gaan een wandeling maken in Parc Natural de la Serra d’Irta dat net ten zuiden van Peñiscola begint. Een smalle kustweg leidt naar een parking waar ook de onverharde route begint. De wandelstokken gaan mee, en niet voor niks want na een wat bredere start gaat het flink omhoog met veel bochten en wordt het steeds smaller en hobbeliger met veel losse keien. Er groeit en bloeit van alles om ons heen, vooral veel Palmita’s, een Europese dwergpalm. Een geelwitte markering wijst ons de weg. Halverwege buigt de route richting zee en daalt af. We zijn na ongeveer anderhalf uur lopen aan zee. We zoeken een mooi plekje aan het strand, uit de wind en in de zon en eten onze boterhammen op. Al die tijd zijn we niemand tegen gekomen. Het pad gaat nu verder langs de kust waarbij het nog een keer stevig, in haarspeldbochten,stijgt naar een toren toe. Al die tijd is er zicht op Peñiscola en de ruige rotskust. Ten slotte komt het pad uit bij de weg, die naar de parking gaat. Na bijna 9 kilometer zijn we weer terug bij de camper. We zetten onze volgende bestemming in de navigator en komen uit in Torrenostra, waar we een mooi plekje vlak aan het strand vinden; er staan al een stuk of 8 campers. De kilometerteller geeft aan dat we de 2000 km zijn gepasseerd. We hebben ons geïnstalleerd, gegeten en zijn net aan de afwas als een Duitse buurman ons “post” geeft die blijkbaar onder de ruitenwissers is gestoken: NO CARAVANNING….in 4 talen is te lezen dat het verboden is te parkeren vlak voor het strand met risico op een boete van €60,-…afzender : La policia local de Torreblanca. Ik heb geen bordje zien staan, maar goed, we pakken in en zoeken wat verder weg van het strand een rustig plekje voor de nacht.