Maandag 28 januari 2019 Wandeling en naar camperpark bij Totana

En dan zijn we alweer een maand van huis weg; het gaat snel! Voordat we op pad gaan voor de wandeling zetten we de camper even op een plek met meer zon i.v.m. de zonnepanelen op ons dak. Het is een prettige, niet al te pittige tocht op meestal goede paden. De aanwijzingen zijn duidelijk. En het weer is alweer prachtig, soms met een flinke wind op het hogere deel van de route. We hebben zicht op de hoogste toppen van de Sierra Espuña en op de vlakte richting de kust met amandel- en olijfbomen. Als we tegen half 2 terug zijn bekijken we de Ermita Santa Eulalia, waar we vlak naast staan, nog van binnen. Alle wanden zijn vol geschilderd met Bijbelse taferelen en het altaar is ter ere van de Heilige Eulalia, een martelares uit de 3^e eeuw. We lunchen even en rijden dan naar het camperpark vlak bij Totana, zo’n 8 kilometer verder op. Een mooi ingericht beschut terrein met wasmachine, douche en wifi. Nog even een was in de machine en een uurtje later hangt die te wapperen aan de daarvoor bestemde drooglijnen. We zitten net als de andere camperaars heerlijk in de zon tot die onder gaat.

Dinsdag 29 januari 2019 Naar La Azohia

Vandaag is het een “kal-maandagje”, hoewel het dinsdag is….. We gaan weer naar de kust,naar een van onze favoriete standplaatsen: La Azohia tussen Carthagena en Mazzaron. In Puerto de Mazzaron doen we nog wat inkopen. Dit is de 5^e keer dat we in La Azohia staan en er is gelukkig niet veel veranderd, d.w.z. je mag hier nog steeds gratis overnachten, zonder beperkingen, maar wel zonder service. De Sparwinkel is naast het terrein en aan de andere kant een barretje. Het ligt pal aan zee aan een doodlopende weg. De haven is het eindpunt. We vinden een mooi plekje, wel is waar schuin, maar niemand staat hier waterpas zonder oprijblokken. We maken even een praatje met onze Duitse buren en lunchen heerlijk in de zon. In de loop van de middag maken we nog even een heer-en-weertje naar het haventje,1,5 km verderop, bespreken de plannen voor de komende dagen en voor een wandeling morgen. Dat zal flink klimmen worden want de baai ligt helemaal omsloten door bergen. We zien de zon in de zee ondergaan; dat blijft een fascinerend gezicht met al die kleuren.

Woensdag 30 januari 2019 Klim naar de top van de Cerro de los Siete Cucones

Om kwart voor elf zijn we klaar om te vertrekken voor de beklimming van de Cerro de los Siete Cucones, een bergtop die vanaf de camperplaats te zien is met de zendmasten er boven op. Eerst gaat het door de rambla met links en rechts o.a. bloeiende lavendel en roosmarijn. Bij het gehucht Campillo del Adentro slaan we rechts af en de klim begint; eerst een stukje over de weg en dan een bergpad. Het laatste stukje gaat weer over de weg en na 8,5 km en 508 meter stijging zijn we boven en zien de hele kust tot ver voorbij Mazzaron. Een stukje terug is er zicht op de haven van Carthagena. We nemen dezelfde weg terug; de afdaling aan de andere kant via een stijl bergpad rechtstreeks naar de ramla ziet Nart niet zitten. Tegen vieren zijn we na bijna 16 kilometer terug bij de camper en rusten een tijdje uit. Tegen half 8 stappen we dan weer op om bij La Bodega Molina een heerlijke paella te eten met een uitstekende witte wijn erbij. We nemen meteen 2 5-liter pakken rode wijn mee. Twee jaar geleden beviel die ons prima.

Donderdag 31 januari 2019 Naar Huercal-Overa.

Het heeft vannacht wat gesiepeld en er hangt bewolking. We gaan weer een eindje verder toch weer landinwaarts; de kust vinden we hier niet zo interessant met al die plastic kassen. Het bergland daarachter wel. Het is weer een mooi tochtje; een nieuwe route voor ons. We gaan de regio Andalusië in. Een rustige weg, vooral door tuinbouwgebied, die ons na 93 kilometer in Huercal-Overa brengt. We kunnen hier in ieder geval weer lozen. Het waait nogal en de zon laat zich geregeld zien. We maken een rondje door het centrum; het is alweer 14.00 uur geweest dus alle winkels steevast dicht. We zien een mooie kerk in het historisch centrum en lopen een wat onderkomen parkje door met een paar pauwen en valkparkieten in een grote kooi. De parking is ruim; het is een groot markt/feestterrein er staan een stuk of 8 campers

Vrijdag 1 februari 2019 Naar Mojácar

Pas om 11.15 uur rijden we weg uit Huercal. Het waait nogal en het is bewolkt. Meteen na 1 kilometer zien we een Lidl, dus daar maar even in voor wat boodschappen. We rijden vandaag 47 kilometer naar Mojácar en vinden een mooie parking aan het strand, pal aan de zee. Inmiddels is de zon weer gaan schijnen en loopt de temperatuur op tot 23 graden. Na de lunch en een tijdje lezen voor mij en vogels op het strand kijken door Nart gaan we de benen strekken voor een strandwandeling. Na 2,5 km over het zand keren we om en lopen via de boulevard weer terug. Hier en daar zijn bij een vorige storm grote stukken van het strand weg geslagen en is men bezig nieuw zand aan te voeren. Mojácar (playa) heeft een zeer lange boulevard met restaurants, winkeltjes, appartementencomplexen en hotels. Het heeft een zeer relaxte sfeer. Om de paar honderd meter zijn speeltuintjes in vrolijke kleuren en terrasjes met zeezicht. We lopen nog even het winkelcentrum in en zijn rond vijven weer terug bij de camper. Mooi plekje om te overnachten.