Dinsdag 1 januari 2019 Naar Pamplona (Beriozar).

We maken eerst een wandeling door het Natuurpark waar we vannacht waren. Er staan diverse wandelingen op een infobord en we kiezen voor een witgroen gemarkeerde, die o.a naar grotten leidt. Een glibberig keienpad omhoog komt uit bij een groen overwoekerde brug en verderop een hekwerk voor de ingang van de grot. Alleen onder begeleiding kun je hier binnen kijken. Via onze navigatie op de telefoon volgen we een route die een rondje maakt. Het gaat nog verder bergopwaarts via een modderig paadje vol met sporen van herten. Er zijn massa’s varens te zien, brem en ander struikgewas. Bij een afdaling over een gladde rotspartij gaat Nart onderuit… gelukkig loopt het goed af, alleen wat prikkels van een doornstruik en een vieze jas. De volgende keer toch maar onze wandelstokken meenemen! Uiteindelijk steken we een riviertje over en komen we weer bij de weg uit. Rond 12 uur zijn we weer terug bij de camper. We zetten een camperplaats vlak bij Pamplona/ Iruña in de MIO en rijden eerst door dikke mistbanken en wat later door het zonovergoten landschap van de provincie Navarra naar Berriozar. We lunchen en wat later gaan we toch weer op pad om een route over de achter ons gelegen berg te wandelen. Het is er een met massa’s uit hout en boomstronken gesneden figuren, voornamelijk dieren. Boven hebben we prachtig zonnig zicht tot aan de citadel van Pamplona. Onze gids, de ANWB navigator, geeft de informatie dat er veel te zien en te ontdekken is. Als het weer zo blijft is dat voor morgen ons programma.

Woensdag 2 januari 2019 Pamplona bekijken.

Om 10.45 uur gaan we op pad naar het centrum van Pamplona. Hiervoor lopen we een kilometer of vier vanaf onze staplek. We zijn warm aangekleed want geregeld waait er een ijskoude wind over. De thermometer gaf vanmorgen 3 graden aan. We gaan als eerste het toeristenkantoor in en krijgen behalve een plattegrondje ook een aantal leuke tips over het vervolg van onze reis richting Zaragoza, waaronder een Nationaal Park. Pamplona is vooral beroemd om de stierenrennen die elk jaar op 6 juli beginnen; het z.g.n Fiesta de San Fermin. Negen dagen lang duurt dit feest en elke ochtend om 8 uur rennen honderden, in het wit geklede mannen voor de doodsbange stieren uit over een 825 meter lang parcours. Regelmatig vallen hierbij gewonden. De grote kathedraal is ons eerste doel en we nemen de tijd om uitgebreid rond te kijken en te bewonderen. Het interieur is een rijke gotische pracht met veel zijaltaren en beelden. Koning Carlos lll en zijn vrouw Eleonora (ca. 1350- 1425) liggen hier in een albasten tombe met fraai beeldhouwwerk. Aangrenzend ligt het klooster ( nu in de steigers) en een museum. We wandelen daarna richting de Plaza de Castillo. Vroeger het toneel van stierengevechten en toernooien, nu een groot plein met rondom galerijen met bars, cafés en veel gezelligheid. Kinderen kunnen er een ritje op een kameel maken en er is een (nu overdekt) speelplein. We vinden een gezellig café (“ Iruña”) en eten er wat tapa’s en drinken thee aan de bar. Op advies van de enthousiaste man in het toeristenkantoor maken we vervolgens een ronde over de stadsmuren. We passeren de grote arena met een standbeeld van Hemmingway. Hij schreef een boek over de Fiesta en kwam er op bezoek. We hebben regelmatig mooi zicht op de omgeving. Na nog een rondje door het mooiste stadspark (La Taconera) vinden we het genoeg en kuieren terug naar Berriozar. We blijven nog een nachtje hier.

Donderdag 3 januari 2019 Via Olite naar Arguedas

Tjonge wat een storm vannacht! De isolatiemat die we op de voorruit doen tegen de kou flapperde als een gek zodat we er wakker van werden. We waren dan ook pas laat op. De zon scheen alweer volop aan een heldere hemel. Vandaag gaan we op weg naar het natuurpark “Bardenas Reales”. Onderweg doen we eerst Olite aan. Het is een opmerkelijk stadje met een bizar kasteel (voormalig koninklijk paleis) en opvallende kerken. In de 15^e eeuw bouwde Carlos lll het Palacio Real, met forse torens, talloze kleine torentjes en nu perfect gerestaureerde muren. We dwalen geruime tijd rond door dit “pretpark” met gangetjes, trappen, halletjes, uitzichttorens en terrassen. We zijn niet de enigen; vooral veel kinderen beleven veel plezier aan dit doolhof. “Zou Esscher hier ook inspiratie hebben opgedaan?” vragen wij ons af. Ook de rest van het stadje is de moeite waard: grotendeels verkeersvrij met smalle steegjes en pleintjes en een stuk of wat kerken. Na de lunch terplekke op de parking rijden we door naar Arguedas. Er blijken 3 camperparkings daar in de buurt te zijn en in eerste instantie komen we bij Hermitage de Nostra Senora del Yugo. We vinden hier geen service en waterinname maar wel een mooi kerkje en een uitzichtplateau, dat ons alvast een blik geeft op het woestijnachtige landschap van het natuurpark. We rijden toch maar naar de camperplaats bij Arguedas want daar is de mogelijkheid om water in te nemen en dat is hard nodig. De parking blijkt vlak tegen een hele rij rotswoningen aan te liggen…een perfect decor, vooral als de zon in een rode gloed onder gaat. We moeten wel nog even op zoek naar een adresje dat munten voor het water verkoopt en dat vinden we in een barretje waar de wijn prima is. We zien meteen op het grote tv-scherm daar dat er tot en met het weekend nog veel zon wordt verwacht.