Zaterdag 20-01-2019 Van El Palmar naar Cullera

We waren vannacht de enige op de grote parkeerplaats. Wij rijden naar het informatiecentrum van Parc natural L’Albufera en maken daar een wandelingetje. Er is een infokantoor met videopresentatie en uitkijktoren, een boardwalk naar uitzichtterras en een kijkhut. Op de grote plas is van allerlei waterspul te zien : o.a. steltkluten, wilde eenden, tafeleenden, wintertalingen, slobeenden en waterhoentjes. Wij rijden nog een eindje verder naar een kleiner meertje de Estany del Pujol. Hier lopen we helemaal omheen met aan de ene kant zicht op Valencia en zijn grote haven en aan de andere kant de zee met een mooi duingebied. Via een van spoorbielsen gemaakte botanische route en een kijkje aan de overkant van de weg bij de aanlegsteigers van de bootjes komen we terug bij de camper. Na de lunch rijden we via de kustweg zuidwaarts tot aan Cullera waar we de camperparking aan de zuidkant van de stad vinden. We waren hier al eerder, voor het laatst in 2013 en we weten niet wat we zien. Toen een kleine plek op asfalt en wat ruimte op een zandvlakte, nu een immens groot terrein tot aan de rivier met wel 1000 campers in alle soorten en maten. We vinden vooraan een plekje vlak bij 2 torenflats. We wandelen het terrein over tot aan de rivier en via het strand weer terug. Onvoorstelbaar zoveel zwervers bij elkaar en er is niet eens een officiële servicezuil. Het is zaterdag, de dag dat de gasman met zijn vrachtwagentje vol gasflessen langs komt. Luid toeterend rijdt hij over het terrein en wisselt lege voor volle gasflessen om. Wedden dat morgenochtend de bakker ook langs komt? Dit is goede business voor hen. En in de loop van de week waarschijnlijk: groente- en fruitventers, de wasserette en een mobiel camperservicebedrijf. We zitten nog een tijdje buiten in het zonnetje. Overal om ons heen zijn mensen aan het buurten en bij elkaar op de borrel. Eigenlijk vinden wij dit toch wat te massaal…..

Zondag 20 januari 2019 Van Cullera naar Simet de la Valldigna

We slapen lang uit… Om 11.45 uur zijn we in Simet de la Valldigna, zo’n 20 km landinwaarts. Het siepelt af en toe een beetje. Volgens de voorspelling zal het tegen vieren weer droog zijn en dat klopt! We brengen die tijd door met lezen en een paar potjes kaarten. Als we opstappen komt zelfs de zon af en toe weer even achter de wolken vandaan. We zitten tussen de bergen en de sinaasappelboomgaarden. Er is een groot klooster dat we gaan bekijken nadat we een eindje buiten het dorp de Ermito de Santa Maria ( oftewel de Mezquita de Xara) hebben bezocht. Dit is een voormalige moskee. Het klooster is zeer indrukwekkend en vooral groot met oude fresco’s en een hoog koepelplafond. Na een rondje door het centrum lopen we even bij een barretje binnen om wat te drinken. Het is meteen ook een pizzeria en om 20.00 uur kunnen we er terecht, wat we ook doen. Het smaakt prima; het is er vooral druk met afhalers.

Maandag 21 januari 2019 Van Simet d.l.V. naar Benissa via NP Marjal de Pego-Oliva.

Een kilometer of 20 verder ligt alweer een nationaal park, dat van Marjal de Pego-Oliva. We nemen onder een strakblauwe lucht, een mooie, slingerende route over de berg, waarbij het uitzicht vanaf de top spectaculair is. Je ziet de hele vallei tot aan Valldigna en de zee er achter. Na La Drova gaat het weer steil omlaag en dan richting Gandia om in Pego het informatiekantoor van het nationale park te zoeken. We vinden het niet meer op het aangegeven adres. Dan, na even wat inkopen bij de Aldi, rijden we een eindje buiten Pego de bordjes van het park na en vinden een kleine parking met infoborden. We picknicken en lopen dan eerst de berg op waar we een weids uitzicht hebben over de “wetlands” en de 2 rivieren onder ons. In de lucht cirkelt steeds een dwergarend rond en ook in de bomen en het struikgewas wemelt het van de vogeltjes. Dan maken we een rondje om de berg heen over nette boardwalks en langs wat watertjes en 2 rivieren. Het riet staat zeker 4 meter hoog hier. Tegen drieën zijn we terug bij de camper en zetten koers naar Benissa waar we vlot de nieuwe camperplaats achter de brandweer vinden.

Dinsdag 22 januari 2019 Voorbij Benidorm

Voorlopig zijn we nog niet uitgewandeld in de Natuurparken; het volgende is Serra Gelada vlakbij Albir aan de zee. Maar eerst nog even kennis maken met het centrum van Benissa en de Cathédral. De zon schijnt volop maar er staat een frisse wind. De Cathédral is vrij nieuw en wordt momenteel helemaal ingesloten door een kermis. We kijken even binnen; opvallend is dat veel zijaltaren en voorstellingen van beelden met glas worden afgeschermd. Via een ander straatje terug en dan, na de toilet te hebben geleegd bij de (hier zeer onhandig geïnstalleerde) serviceplaats, gaan we via de drukke kustweg langs Calpe en door Altea naar de parking bij de ingang van NP Serra Gelada, hoog boven de kust. De wandeling loopt naar de vuurtoren van Albir over een om de berg kronkelend geasfalteerd pad met een stuk of wat uitkijkpunten en informatieborden. Het is er vrij druk. 2 ½ km heen en dezelfde weg weer terug met mooi zicht op de haven, het strand en de rotskust tot aan Calpe. Er krioelt van allerlei trippel- en fladderspul tussen de struiken en bomen; we zien roodborstjes, zwartkoppen, meesjes, zwarte roodstaarten en als kersen op de taart twee Rode Patrijzen die rustig op hun gemak zich laten portretteren. Ondertussen is het wel bewolkt geworden terwijl de wind is gaan liggen. We rijden vervolgens Benidorm voorbij en stoppen in El Campello in het (ons bekende) onverharde pad naast de rambla. Er staan maar 5 campers tot onze verbazing; meestal is het passen en meten hier. We kennen het strand, de boulevard en de haven al. Ook waren we hier al eens op de camping toen we Alicante gingen bezichtigen en met het treintje daar naartoe gingen. Nart stort zich op de foto’s en ik lees mijn spannende boek verder.

Woensdag 23 januari 2019 Via San Fulgencio naar Bigastro

Ook vandaag weer in de ochtend zon en in de middag bewolking. We moeten nodig een wasmachine gaan zoeken. We rijden naar San Fulgencia waar 3 camperparkings zijn met wasgelegenheid. De eerste is vol, maar we hebben wel bij het winkelcentrum een selfservice gezien. We parkeren op het terrein er achter en ik stop een wasmachine van 14 kilo vol met vuile was. Een half uur later is ie klaar, dan nog een half uurtje in de droger en alles kan schoon en fris de kast weer in. We besluiten dat we toch weer een stukje binnenland gaan doen. Orihuela en Archena in de buurt van Murcia moeten bezienswaardig zijn, We zoeken daar in de buurt een camperplaats uit: Bigastro. Het blijkt nu een camping te zijn…helemaal prima, totaal 85 km gereden.