Woensdag 13 februari 2019 Naar Guadix.

Het duurt lang voordat de zon op ons camperdak schijnt. We staan pal achter een hoge rots. Tegen elf uur rijden we weg van de stuwdam. De weg loopt al kronkelend, omhoog en omlaag richting Guadix. Er zijn een flink aantal wielrenners aan het klimmen en dalen. Bij de stuwdam van Francisco Abellán maken we een korte stop op de ruime parking. We lopen de dam over en kijken aan de overkant; ook daar is een mooie parkeerplaats. Terug bij de camper blijkt er een geocache vlakbij te liggen: we vinden hem vlot en schrijven onze naam in het logboekje. Dan gaat het door naar de camperparking in Guadix. Er is service en plaats genoeg. In de verte zien we goed de besneeuwde toppen van de hoogste bergen van de Sierra Nevada. We lunchen en daarna gaan we het stadje verkennen. Het is net na 2 uur en alles is dicht, dus beginnen we aan een wandelroute die we bij de Toeristeninformatie aangeplakt zien: de grotten route. Er zijn hier in Guadix grotwoningen waarvan sommigen zijn gemoderniseerd. De grotwoningen dienden in de 16^e eeuw als schuilplaats voor de verdreven Moren. Overal zien we rotsheuveltjes met witte schoorsteentjes eruit. Het is een prachtige route met kinderkopjesstraatjes en twee mooie uitzichtpunten. Net na 4 uur zijn we terug bij de kathedraal die nu open is. Een 16^e eeuws bouwwerk, tot 1800 steeds opnieuw gerenoveerd, gebouwd boven op de restanten van een Moorse moskee, waarbij gotisch, renaissance en barokstijl met elkaar zijn vermengd. Ook het museum op de 2^e verdieping is bij de entreeprijs inbegrepen, net als een audio-guide. Daarna bezoeken we nog even het toeristenkantoor, waar de dame ons het een en ander vertelt over de wandelmogelijkheden in de natuurparken in de omgeving. Genoeg informatie voor de komende dagen.

Donderdag 14 februari 2019 Parque Megalitico

Net ten noorden van Guadix ligt een bijzonder landschap; er zijn warmwaterbronnen en dolmen te zien. We rijden vandaag door dit bizarre landschap met steile wanden, diepe kloven en ook glooiende groen gestippelde berghellingen in vele kleuren groen, rood, wit en allerlei variaties met aan de voet uitgestrekte populierbossen. Onze eerste stop is in Alcún de las Torres, waar warmwaterbronnen zijn. Helaas is het zwembad gesloten in de winter maar we maken een wandeling langs de diverse bronnen en klimmen omhoog om de omgeving te overzien. De rivier stroomt hier door een diepe kloof. Dan gaan we verder naar Gorafe. Daar is een Centro de interpretacion de megalitismo. Helaas ook dicht…om 17.00 uur weer open. Daar wachten we niet op dus zoeken we zelf een route, 5 kilometer verder op, waar we diverse dolmen kunnen bekijken. De weg daar naar toe klimt helemaal omhoog naar de rand van de kloof die boven uit een grote vlakte blijkt te bestaan. Adembenemend Weids zicht (360° ) natuurlijk op ruim 1000 meter hoogte en een grote sneeuwvlakte is ver weg achter de overkant van de kloof te zien. Er zijn hier meer dan 240 dolmens te vinden. We volgen een route vanaf de parkeerplaats langs een aantal gedurende 3 kilometer en keren dan weer om. Dit is een geweldig mooie plek!! We blijven hier vannacht om morgen iets terug ook nog een route te doen.

Vrijdag 15 februari 2019 Dolmen, Natuurparkwandeling en stuwmeer.

De zon verwarmt al vroeg ons huisje. Na het ontbijt rijden we een stukje terug naar beneden waar een kleine parking is en het startpunt van 2 routes langs dolmen: Hoyas del Conquin bajo en Conquin alto. Links en rechts van de doorgaande weg. We lopen eerst de route naar beneden waar we nog 5 begraafplaatsen zien en dan naar boven ook 5, met als hoogtepunt nummer 134 die het meest intact is van allemaal. Daar is ook de deksteen nog aanwezig. We vervolgen onze rit richting Baza en slaan af naar het Paque Natural de Sierra de Baza. Vijf kilometer verder staat een prachtig informatiecentrum en we hebben geluk want het is alleen in het weekend open. We krijgen een stapel informatie mee en kopen 2 doosjes met 12 kaartkaarten. Van Sierra de Baza en Sierra de Castrill. Met deze wandelkaarten kunnen we jaren vooruit. We bekijken een video over het park en lopen even door de expositieruimte. Dan lunchen we en trekken de wandelschoenen aan om de gele route te doen: Mirador de Narváez. Het is een ruim 4 kilometer lange wandeling en op de helft van de route stijgt hij tot 1400 meter naar een uitkijkpunt. Het is even puffen maar de beloning is een uitzicht om waUw ! tegen te zeggen. Om half 4 zijn we rond en rijden via Zujar door naar een parking bij de Embalse de Negratín, een stukje verder noordwaarts. Naast een helder blauw stuwmeer en bloeiende amandelbomen parkeren we voor de overnachting.