Terwijl ik vandaag begin aan verslag nummer 16 gaat 14 nu online.. ja ik loop een beetje achter…Het is soms moeilijk kiezen uit al die foto’s die Nart maakt.

Woensdag 20 februari 2019 Castilla-La Mancha. (Riópar).

We blijven nog een dagje hier in Riópar. Op een infobord staat een wandeling van 15 kilometer in de omgeving en dat lijkt ons wel wat. Om 10.00 uur is de bewolking opgetrokken en gaan we op pad. Het eerste stuk gaat langs een riviertje Rio Vega. Algauw begint de route omhoog te lopen; we hadden niet anders verwacht. Langs beboste hellingen, een camping met veel houten hutjes voorbij en dan richting de watervallen waar we gisteren al waren. Dat laatste stukje laten we voor wat het is en slaan af naar wat even later blijkt de parking op de Puerte de Arenal re zijn. Ook hier waren we al. Er zijn picknicktafels en hier houden we pauze met de meegebrachte proviand. Aan de andere kant van de doorgaande weg gaat het door, voornamelijk door een bos met naaldbomen en steeneiken. Er wordt hier veel gekapt, zien we. Alles bij elkaar zijn we na 4 uur en een kwartier weer terug bij de start: onze camper. We hebben 13,0 km afgelegd en in totaal 422 meter geklommen. Het was een schitterende wandeling met prachtig weer. Morgen maar weer op zoek naar het volgende natuurpark….We krijgen er nog geen genoeg van!

Donderdag 21 februari 2019 Parque Natural Lagunas de Ruidera

Het was erg koud vannacht. We worden allebei wakker met koude voeten. De verwarming gaat aan tot de zon ons verwarmt. Na het ontbijt verlaten we, na nog wat laatste inkopen bij de DIA, Riópar en gaan richting de lagunes van Ruidera. Wederom een mooie rit met als hoogste punt de puerta de las Crucetas (1300m.). De aarde is hier erg rood gekleurd en alweer veel olijfbomen en weinig bebouwing, hier en daar een dorpje en af en toe wat bos. We passeren een mooie molen in Villahermosa en de grotten van Montesinos met een sculptuur van de man van La Mancha met zijn knecht.; we volgen onbedoeld een Don Quichotte-route. Dan komen we langs de lagunes te rijden. De rivier Arroyo del Sabinar gaat bij El Ossero over in 15 achterelkaar liggende lagunes met steeds dammetjes en watervallen ertussen. De naam van de rivier verandert na de eerste lagune in Guadiana Viego. Bij de 3^e lagune vinden we een mooi plekje om even te lunchen. Elke volgende lagune heeft weer watervallen, soms klein of groot, dan weer breed met parkeerplaatsjes en soms restaurantjes. Een fantastische rit! We komen door Ruidera en zijn dan 10 lagunes gepasseerd. We zoeken hier de camperplaats maar die bevalt ons niet. Het is de parking van een restaurant en het loopt overal schuin af. We rijden door richting Tomelloso en komen langs de laatste 5 lagunes. Bij de laatste, de Embalse de Peñarroya is een stuwdam, een gelijknamig kasteel en aan de andere kant van de weg een picknickplaats en een camperparking. Deze plek bevalt ons uitstekend. We bekijken het kasteel en de dam en zien ook aan de overkant van de dam een soort vesting; de weg over de dam is niet toegankelijk. Er is een korte wandelroute. Die doen we morgen voor vertrek. Nu eerst lekker met een drankje in de zon een uurtje lezen. De zon schijn heerlijk warm en er is amper wind.

Vrijdag 22 februari 2019 Op zoek naar …lpg

Nadat we een uurtje hebben gewandeld vertrekken we tegen elf uur richting Argamasilla de Alba. Daar zou een tankstation moeten zijn die ook LPG verkoopt. Die hebben we nodig voor verwarming, koken en koelkast. We rijden naar het adres maar kunnen hem niet vinden. Er is wel een Repsol maar geen lpg. Eerst maar even lozen bij de camperplaats hier vlakbij. Dan weer op zoek. Op de weg naar Tomelloso moet er ook één zijn; ook die vinden we niet. Wel komen we langs een Lidl waar we de boodschappen halen. Nog weer een keer op internet zoeken!! En door naar Alcazar de San Juan, 40 kilometer naar het noordwesten, terwijl we eigenlijk noordoost willen. Maar ja, het gas is bijna op en de tankstations met LPG zijn dun gezaaid hier.… We rijden nu door een landschap met kaarsrechte wegen en kilometers uitgestrekte wijnvelden. De bergen hebben we achter ons gelaten, maar we rijden wel over een hoogvlakte die tussen de 600 en 700 meter hoog ligt. Regelmatig zien we de beroemde windmolens uit deze regio. In Alcazar is de Repsol gelukkig goed te vinden, alleen…ze hebben niet de aansluitnippel die we nodig hebben… Dat is BALEN! We vervolgen onze weg naar Belmonte, ons oorspronkelijke doel van vandaag. Hier bevindt zich het 15^e eeuwse Castillo de Belmonte, één van de grootste en ongewoonste middeleeuwse forten in Spanje en gebouwd in de vorm van een driehoek. Op de ruime, (wel schuin-aflopende) parking ernaast kunnen we overnachten. Helaas is het kasteel vandaag gesloten. Er zijn beperkte openingstijden in de eerste 2 maanden van het jaar. Voor morgen zoeken we nog 3 “LPG-adressen” op. Als het donker wordt blijkt het kasteel heel mooi verlicht te zijn. Ondertussen moeten we zuinig zijn met gas.

Zaterdag 23 februari 2019 LPG zoeken en naar Cuenca.

Vanuit Belmonte stippelen we een route uit langs drie tankstations en een loosplaats. De loosplaats in Castillo de Garcimuñoz ligt als eerste op ons traject. We rijden door een woestijnachtig landschap, afgewisseld met wijngaarden en steeneiken over kaarsrechte wegen. We bekijken uiteraard het kasteel even; het is gesloten. Het ziet er vreemd uit met allerlei ijzeren steigers en trappen binnenin, bedoeld om toch over de kantelen heen te kunnen kijken…. De eerste Lpg-stop is bingo! De benodigde nippel is hier aanwezig, naast nog vier andere modellen. We tanken meteen Diesel, wassen de voorruit en controleren nog een keer de bandenspanning. Dan op naar Cuenca. Het landschap ziet er hier wat interessanter uit. We stoppen even bij een brug over de rivier de Jucar en zien een stroomversnelling en watervalletjes. Tijd voor lunch ondertussen op dit mooie plekje. Tegen half drie zien we Cuenca liggen. De oude stad van Cuenca wordt omhoog geperst door de steile ravijnen van de rivieren Júcar en Huécar en staat vol met musea, kerken en mooie middeleeuwse gebouwen. Langs de Júcar vinden we een parkeerplek onder de hoge kalksteenrotsen aan het weggetje naar een strandje. Er staan wel 15 (Spaanse) campers. Zoveel hebben we er de afgelopen dagen niet bij elkaar gezien. Maar ja het is weekend en dan gaan ook gezinnen met kinderen op eropuit. We gaan op pad om o.a. de Casas Colgadas te zoeken, huizen die hangen over de rand van het ravijn. We klimmen via trappen helemaal omhoog om vervolgens via nauwe straatjes en andere trappen weer af te dalen naar de andere kant van de bovenstad. De voetgangersbrug Puente de San Pablo overspant de kloof van de Huécar en vanaf daar is het beste zicht op de hangende huizen. Het is best druk met toeristen maar dat maakt het ronddwalen door de straatjes alleen maar gezelliger. Op de Plaza Mayor staat de totaal gerestaureerde Catedral de Nuestra Señora de Gracia, waarvan een groot deel uit de 12^e en 13^e eeuw dateert. Nadat we een ijsje hebben gegeten op de trappen van de imposant grote kerk gaan we binnen kijken. Het is er zo koud als in een koelkast; daar zijn we niet op gekleed. Maar er is veel moois te zien met veel zijkapellen, een kruisgang en een buitenplaats met zicht op de kloof. Als we de Plaza Mayor over gewandeld zijn zoeken we een route terug. We dalen af langs een ander trappenpad terwijl we nog hier en daar een blik in de diepte werpen. Om half zes zijn we weer bij de camper. We blijven hier overnachten; prima plek en het was alweer een prachtige dag. Nart is tot ver in de avond bezig met het verwerken van zijn foto’s, zodat zelfs een potje kaarten er bij in schiet.